zondag 20 december 2015

Hip queens wear blue jeans... and a winner!

Aanschouw, mijn 84235e Tinny.

Ik hou de tel al niet meer bij, en overdrijven ligt niet in mijn aard zoals u hierboven kan lezen, maar bon, het zijn er toch al erg veel.

De aandachtige lezer heeft misschien al gemerkt dat mijn blogfrequentie sterk gedaald is. 
De reden hiervoor is nogal sullig.
Mijn reflexcamera van Canon is in herstelling, sinds einde september.
U houdt het niet voor mogelijk...  Ondertussen zijn we al in de derde herstelronde. 
Van service gesproken... Over een paar weken hoop ik 'back in business' te zijn.

Enfin, er zijn ergere dingen in het leven dus mijn 84235e Tinny presenteer ik u aan de hand van enkele zeer slechte foto's.  
De vrolijke lach van Eloise maakt wel veel goed, toch?


 Deze jurk naaide ik trouwens al meer dan een maand geleden, en wordt hier vaak gedragen.
De stof die ik gebruikte voor het rokdeel is één van mijn favorietjes van dit moment.
De combinatie van het Art Gallery katoentje met de jeansachtige katoen bevalt mij heel erg, alsof ze voor elkaar gemaakt zijn.

Een prinsessenjurk met een hoek eraf. 
Zo heb ik het graag.


Ik waarschuwde u al voor de fotokwaliteit...



Het recept van deze jurk: een rimpelrokje, plus het standaard bovenlijfje met korte mouwen en de standaard Peter Pan kraag. 


De kleurtjes van deze jurk matchen perfect met haar nieuwste cardigan. 
Het is er eentje van Aymara, in de zachtste wol. Dit doet mij eraan denken dat ik dringend hun wol-aanbod van dichterbij moet bekijken want een bijpassende muts zou hier niet misstaan.




... en last but not least, zagen jullie het overdonderende resultaat van Bloggers For Life al?
De actie bracht maar liefst 6722 euro op voor het goede doel, als dat niet hartverwarmend is...

Onze zomerzwanen jurk zal weldra verhuizen naar Nele Deneut!
Proficiat Nele, ik mail je!
Bedankt aan iedereen om de actie zo enthousiast te steunen!







maandag 14 december 2015

MinnieMie & MamaMie

Ik maak mij regelmatig schuldig aan een weloverwogen portie twinning met de dochter.
Zolang ze het zelf ook fijn vindt, mag ik dat wel denk ik.

In het tweede breiboek van Julie Jaeken, 'Jules en Julie voor groot en klein' staat de Florence cardigan. 
Een oversized model in meisjesmaatjes en mama-maten, een ideaal project voor verantwoord twinnen.
Of dat zeg ik toch tegen mijzelf.



Ik breide onze Florence cardigans met Kid Annell Mohair, deze mohair is langharig en zorgt ervoor dat we eruit zien als felgekleurde zachte troetelbeertjes #lol

Als ik het mij goed herinner gebruikte ik voor mijn cardigan in maat S ongeveer 16 bollen, en voor Eloise een 10tal. Indien je zelf aan de slag wil zou ik aanraden om advies te vragen in de winkel naar hoeveelheid toe, want ik breide mijn versies alweer enkele weken geleden dus mijn geheugen is niet altijd even fris.




De foto's werden genomen door Griet, tijdens de shoot van het jurkje dat ik naaide voor Bloggers For Life. Eloise mocht het jurkje een uurtje dragen voor de foto's; weldra verhuist het naar het kastje van een ander meisje. Spannend!


Troetelbeertjes knuffelen veel.


Voor Eloise breide ik maatje 4; de cardigan valt voor haar nog zeer ruim en ik moet de mouwtjes enkele keren omslaan. Ik ben er niet rouwig om, zo heeft ze er extra lang geniet van, en kan ik er extra lang van genieten dat zij mijn breiwerkje draagt.


Twinning is winning. Zeg dat ik het gezegd heb.
:)


Patroon: Florence uit Jules en Julie voor groot en klein

vrijdag 4 december 2015

The StraightGrain collection for Mon Depot!

Er zijn een aantal mensen waar ik echt naar opkijk. 
Omwille van wie ze zijn, wat ze doen en hoe ze het doen, hun manier van in het leven staan en hun manier van omgaan met mensen. 

Eén van die mensen is An van StraightGrain. 
Drie jaar geleden kocht ik als beginnende naaister haar Tinny patroon. Toen mijn eerste Tinny af was, stuurde ik een berichtje naar An. Fanmail eigenlijk, ik ga het maar ineens bekennen.
Ik kreeg zeer snel reactie van An -  in het Nederlands nog wel. 
Wist ik veel dat zij gewoon hier in België woont, haar blog heeft immers internationale allures en haar patronen zijn de absolute top.
Drie jaar later mag ik An tot mijn vriendenkring rekenen, fan meets idool, wie had dat ooit gedacht!

An is zo iemand die jurkjes naait waarvan ik denk: verdju, had ik maar dat idee gehad.
Ze gebruikt stofjes waarvan ik denk: oh god, waarom heb ik dat niet zelf bedacht...
Talent, dat drijft boven. 
Volgen jullie haar al op Instagram? Zeker doen, om duimen en vingers bij af te likken.

Een tijdje geleden vertelde An mij dat ze haar eigen stoffencollectie voor Mon Depot mocht lanceren.
... en of Mieke en ik zin hadden om mee te naaien.

Say what? Ik aarzelde geen seconde.
Vandaag mag ik jullie mijn creaties tonen, in twee prachtige stoffen.
Genieten jullie mee?

Voor de eerste jurk mocht ik mij volledig laten gaan met een glitterstofje!
Eloise's absolute favoriet; de stof is gebreid, heeft een lichte stretch, en er loopt een zilveren draad doorheen. Prinsessengehalte skyhigh; dat vond mijn poppemie althans.





Het patroon van deze jurk is de Groovy Cocoon Dress van Groovy Baby... and mama.



De vlinder- broche maakte ik op basis van deze tutorial.



Jurk twee is een patroon van StraightGrain zelf, de Ishi.
De stof is een lichte, maar stevige mantelstof. Ze voelt erg zacht aan.
Zalig om te verwerken, stapelverliefd ben ik erop.


Ik werkte de prinsessennaden af met fluo roze paspel.
Roze is tegenwoordig één van de vereisten van Eloise. De grote zakken die typisch zijn voor de Ishi jurk zijn uiteraard ook aanwezig, belangrijk voor het opbergen van schatten allerhande.
... en voor nic-nac'jes in deze tijd van het jaar...




Vanaf vanavond zijn deze stofjes te koop bij Mon Depot.
Benieuwd naar de andere stoffen uit de StraightGrain collectie?


Ga eens kijken bij Mieke en bij An zelf!

Bedankt Katelijne van Mon Depot en An voor dit prachtige project, wij hebben echt genoten!



maandag 30 november 2015

Bloggers For Life! MinnieMie gaat voor zomerzwanen!

Wowza! Welkom in de derde week van de Bloggers For Life veiling!
Alweer de derde week dat handgemaakt moois wordt geveild, en ook ik draag graag mijn steentje  jurkje bij :-)

Het concept zal u vast niet meer onbekend in de oren klinken...

50 naaibloggers naaien voor het goede doel, onder de deskundige leiding van Annelies en Sarah.
De doelen waar wij ons voor inzetten; Moeders voor Moeders en het Berrefonds, liggen ons zeer nauw aan het hart.

U kan ons helpen om deze doelen te steunen!
Voor slechts 2 euro per lootje kan u deelnemen aan onze veiling, ... en wie weet bent u binnenkort de gelukkige winnaar van een uniek, handgemaakt, stuk.

Benieuwd naar de MinnieMie bijdrage?


Ik naaide een Tinny jurkje in maatje 3 jaar, in de met-kop-en-schouders mooiste stof uit mijn persoonlijke stoffenvoorraad.
... De zomerzwanen van Bambiblauw in samenwerking met de Melkbrigade <3

Van oksel tot oksel meet het jurkje 29,5cm
Het jurkje is van schouder tot rokzoom 54cm lang.


De jurk werd volledig gevoerd met het stofje dat ik ook voor het kraagje gebruikte.
Onder de rimpelrok zit dus ook nog een cirkelrok die zorgt voor extra volume.



De foto's werden gemaakt door een absolute topfotografe. 



Toen ik Eloise het jurkje liet passen maakt mijn hart een sprongetje en begon ik meteen aan een tweede identieke jurk :-) Eentje dat we mogen houden :-)




U denkt nu... 
"Dat jurkje moet in de kast van mijn dochter, metekindje, nichtje, vriendinnetje of buurmeisje terecht komen?" 

Dat kan! 

Scroll even naar onder, koop een lotje (of 2, 3,... :-) ) en duim voor uzelf!
Hieronder vind u trouwens ook nog een mooi overzicht van alle items die deze week in de veiling staan. Elke bijdrage kreeg een nummer, het nummer van de zomerzwanen-jurk is 29.

22 | 128 | 23 | 128 | 24 | Hilde @home | 25 | Toertjes & Pateekes | 26 | LdotCo | 27 | Liezewiezewoes | 28 | Mamasha | 29 | Minnie Mie | 30 | Miss Wobie | 31 | Spurrewubsie | 32 | Van A tot Zetje | 44 | Emma & Mona



Enkele praktische afspraken:

  • Eén lotje kost 2 euro. Je kan uiteraard zoveel lotjes kopen als je wil. Hoe meer lotjes, hoe groter de kans dat je wint, maar ook hoe groter de opbrengst wordt voor het goede doel. Win win noemen ze dat!
  • Je schrijft het juiste bedrag (2 euro x het aantal lotjes) over op het rekeningnummer BE69 3770 2596 1378. Enkel overschrijving, we aanvaarden geen cash geld.
  • Belangrijk! De vrije mededeling van jouw overschrijving ziet er als volgt uit:
29 - jouw naam - jouw voornaam - aantal lotjes

  • Lotjes kopen = overschrijving + onderstaand formulier invullen) voor dit jurkje kan tot en met vrijdag 4 december 23u59.
  • Laatste stap: formulier invullen:



Dankuwel!!!



woensdag 25 november 2015

Hip hip *O*L*I*V*E*R*1*!*

Een dik jaar geleden verwelkomden we ons tweede kindje in ons gezin.
Een mini mannetje met zijn 45 centimeter lengte... Kijk maar eens terug naar zijn eerste foto'tjes, ze staan hier.  Mini mini mini was hij.



Drie weken te vroeg.
De avond voor zijn geboorte gingen we met ons drietjes pannekoeken eten, om de verjaardag van Meneer MinnieMie te vieren. 
Ik grapte nog. "De komende jaren kunnen we jouw verjaardag samen met die van onze zoon vieren, want veel verschil zal er niet tussen de data zitten'. Dat het slechts één dag ging zijn kon ik op dat moment niet voorspellen.
Anyway, dat pannekoeken-eten dus.
We parkeerden onze auto op het dorpsplein en wandelden naar de taverne. Eloise had geen zin in stappen en wou gedragen worden. Meneer MinnieMie kreeg telefoon van zijn broer met verjaardagswensen en liep een paar passen voor ons. Ik droeg Eloise op mijn dikke buik, en Oliver schopte in mijn buik als een duiveltje in een doosje.
Een paar uur later legden we Eloise in haar bedje en startte ik eindelijk met het vullen van de suikerbonen-zakjes. Ik had nog drie weken, maar stel je voor dat onze MinnieMan vroeger zou komen...
Lang hield ik het niet vol want na een half uurtje zakjes en doosjes vullen kreeg ik buikpijn en vond ik het een beter idee om alvast naar bed te gaan.
De buikpijn werd steeds feller en feller en toen Meneer MinnieMie rond middernacht kwam slapen deed hij wat research op Google en besliste hij dat dit oefenweeën waren.
"Niks om je zorgen over te maken bollie, dat is normaal"
Hoort u mij al komen? Hij ging rustig slapen terwijl ik verder genoot van mijn oefenweeën.

Rond 5u 's ochtends zat ik op handen en knieën in bed en kende ik met regelmaat van de klok -laat ons zeggen om de 4 minuten- mijn eigen naam niet meer.
Eloise werd uit haar bedje gelicht en rond 6u30 kwamen we samen aan in het ziekenhuis. Met 6 centimeter ontsluiting alstublieft. Oefenweeën my ass.
Alle hens aan dek, en ik mocht meteen naar de arbeidskamer.
Mijn mama zat vast in de ochtendfile dus werd plan B, mijn schoonbroer, opgetrommeld om Eloise te komen halen. Die kwam in mijn arbeidskamer binnengewandeld toen ik 8 centimeter ontsluiting had, gezellige boel. Ik had net een epidurale gekregen (ja ik wou dat echt, dat het veel geholpen heeft is te betwijfelen maar IK-WOU-DIE-PIJN-WEG). Resultaat was dat ik wel even kon bekomen van de stormachtige nacht. Eloise kreeg nog een laatste zoen en dan vertrok zij mee met haar nonkel om van thuisuit te supporteren.

Live reporter ter plaatse was uiteraard Meneer MinnieMie.
Vlak voor ik mocht beginnen persen verstuurde hij een sms naar mijn mama en naar mijn schoonzus, de meter-to-be: 'hij heeft haar!".
Eloise werd uiteindelijk kort voor de middag grote zus, en kleine broer kwam ter wereld na welgeteld drie keer persen. Mama is jou dankbaar klein vriendje.
Hij werd aangelegd en begon meteen te drinken. Zuigkracht dat het ventje had! Ik noemde hem stiekem 'den Dyson'.
Net toen ik dacht dat mijn job erop zat bleek er nog iets te missen.
Waar was die placenta? Het snode ding bleek vastgegroeid aan de binnenkant van het litteken van mijn keizersnede; souveniertje van Eloise's bevalling.
Wat volgde ga ik u besparen, maar het was pijnlijker dan bevallen zelf.

Enfin, al bij al een bevalling uit de boekjes en terwijl de verpleegsters Oliver verzorgden nam ik een warme douche, terwijl mijn hart en lijf ontploften van moederliefde en trots.

De eerste maanden balanceerden we echter op een slappe koord. Slaaptekort en zorgen, het doet wat met een mens.

Nu, 12 maanden later, lijkt het alsof Oliver er altijd is geweest en ontplof ik nog steeds van moederliefde en trots als ik mijn patatjes zie.
Oliver is onze vrolijke vent, die de hele dag door brabbelt en geen seconde pauzeert.
Een weekje voor zijn verjaardag begon hij te stappen. Eerst aarzelend maar ondertussen stevig op beide voetjes.

Voor zijn eerste feestje naaide ik zijn eerste hemdje.



De Theo van Zonen09, in een prachtig tricotje van Art Gallery dat ik kocht bij Petite Couture.
Het kleinste maatje in de smalle versie blijkt perfect te passen.

Ik ga hem nog eens opeten... echt...


Het stofje heeft een drukke print, dus onder het motto 'less is more' voegde ik enkel een donkerblauw paspeltje toe aan de rugpas.


De foto's namen we op zijn verjaardagsfeestje.
Real life on the blog :-)



Gefeliciteerd lieve schat.
Fijne eerste verjaardag xxx



    November 17th 2015
      Today is extra special - because you turn ONE!
      We'll eat cookies and cake and have lots of fun.
      It seems like just yesterday, you were brand new.
      And now, there are so many things you can do.
      ...
      We'll light your first candle and make a big fuss
      to be sure that you know you are precious to us.
      Today is extra special - because you turn ONE!
      and the best thing of all is -
      Your life has just begun!


vrijdag 6 november 2015

Winterproof

Ik twijfelde maar ik ga het toch doen.
Ondergetekende schrijft een blogpost over een sjaal.

Een sjaal?!

Wel eentje waar ik maar liefst 7 (ja zeven!) weken aan breide.
 Niet non-stop en zeker ook niet elke dag (stel u voor), maar toch was dit mijn langste project ooit.
Figuurlijk maar zeker ook letterlijk.
 Meer dan 2 meter zachtheid alstublieft.
Gemaakt van de zachtste Alpaca wol.... Knuffelgehalte sky high!


De sjaal was maandag af en hangt al een week rond mijn nek.
Ik kan nog moeilijk afscheid nemen van mijn nieuwe vriend, die 7 weken waren het helemaal waard.


Voor wie dit zelf ook wil proberen: het recept is uiterst eenvoudig.
Ik zette 55 steken op, en breide steeds rechts, tot mijn wol op was.
Simpeler kan niet denk ik.


De sjaal wordt gebreid met twee draden tegelijk: Alpaca bouclé gecombineerd met Alpaca silk.
En indien u het nog makkelijker wil: de wol is verkrijgbaar als breipakketje hier.



Ik herhaal, dat breien is verslavend...



Wol: Julija's shop
Fotocredits: collega Janneman







zondag 25 oktober 2015

Knitting my way from Oslo to Helsinki

Oslo en Helsinki, twee steden die hoog op mijn to-see/to-do/to-visit lijstje staan.
Geen wonder dat de namen van de respectievelijke projecten uit het tweede breiboek van Julie Jaeken op mij werkten als een magneet.

Na de trui voor Eloise, breide ik dus een  trui voor mijzelf. 

I proudly present you two new knitting projects; a sweater for myself and a matching hat for me and my MinnieMie!



De Helsinki sweater, een lekker warme trui, in een ultra zachte Alpaca wol van Drops.
Jo breide deze trui ook, dus Jo; op een volgende date kunnen we "twinnen" :-)

Ik breide er ook nog een matching muts bij, aan de hand van het Oslo patroon uit hetzelfde boek.
Een heel gemakkelijk, ideaal beginnersprojectje trouwens!




Het breien van de trui ging ook vlot, de werkwijze was erg gelijkaardig aan die van Eloise's trui. 

Stiekem is dat ook mijn strategie: ik probeer een project eerst in het klein, en als dat blijkt mee te vallen waag ik mij aan mijn volwassenen-maat. 

Momenteel doe ik deze test trouwens ook met de Florence cardigan; de verkorte toeren zorgden voor wat stress maar ik denk dat ik er wel zal geraken, uiteindelijk :-) 
... en we zijn niet vies van een uitdaging, toch?



De foto's werden alweer genomen door fotograaf Jan, tussen de fotosessie van Eloise's jurkje door.

Jan zorgde voor prachtige plaatjes.



De muts van Eloise is exact dezelfde muts als die van mij.
Voor mij de damesmaat, voor haar de kleinste maat.




Ik heb nog enkele leuke 'achter-de-schermen' foto's voor jullie, kijken jullie mee?

Op deze foto vraagt Eloise mij om ook op mijn buik te gaan liggen. 
"Want dan kan je glijden mama, van de rots!''
Toch maar niet schatje :-)


Probeer maar eens een pose aan te nemen terwijl de drie-en-half jarige dochter achter je gekke turnoefeningen staat te doen...


Soms hebben Diva's met een grote D ook geen zin in poseren, en dan is mama goed genoeg om de attributen bij te houden, en te wachten tot de poseer-goesting terug komt.


Ze plukte heel veel bloemetjes... en ook die mocht mama in bewaring nemen.


We dansten ook... want dat doen wij graag.


... en veel liefde was ook aanwezig.


Toch echt wel fijn, dat breien!


Na al dat breien zou u misschien gaan denken dat mijn naaimachine verwaarloosd wordt. 
Dat is niet helemaal waar... want gisteren naaide ik nog eens een jurkje, voor Bloggers for Life.
Een kleine preview zette ik al op mijn Instagram, dat jurkje zal geveild worden voor het goede doel, spannend!!!!!



Helsinki sweater en Oslo muts uit 'Jules en Julie voor groot en klein' van Julie Jaeken